Over Romy’s zelfbeeld en struggle rondom gewichtstoename
lactose intolerant
Ik zat lekker in mijn vel, het sporten ging lekker en voelde ik me prima. Echter vroeg ik destijds toch te veel van mezelf, en door school, stage, werk, sporten en mn sociale leven werd ik dus even gevloerd. Ik werd ziek van bijna alles wat ik at en viel juist alleen maar af. Na lekker van het kastje naar de muur gestuurd te worden, bleek ik lactose-intolerant te zijn. Ik at nogal veel producten zoals kwark, shakes en dronk dagelijks wel cappuccino… Niet echt ideaal. Ook kreeg ik de stempel met prikkelbare darm syndroom. Daar zal ik een andere keer verder op in gaan.
In deze periode ben ik uiteraard best wat afgevallen, waar ik niets aan kon doen. Wel kreeg ik daarover nare opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd, wat me erg onzeker maakte.
Mijn 'ideaalbeeld'
Toen ik weer een beetje back on track was, wilde ik weer doorpakken met mijn voeding en mijn “ideaalbeeld” qua lichaam gaan behalen.
Periodes trackte ik obsessief mijn calorieën en wilde ik ervoor zorgen dat ik aan kwam, het liefste in spier natuurlijk. Dat was ook wel meteen een van de redenen waarom het misschien niet zo makkelijk ging, ik vond het toch spannend om aan te komen. Ik checkte elke dag mijn buikspieren in de spiegel en maakte wekelijks “progressie” foto’s. Daarnaast had ik een obsessie met mijn vetpercentage, die extreem laag was. Ik wilde perse enkel aankomen in gewicht en als mijn vetpercentage al 0,5% hoger was voelde dit als falen. Een lekkere vicieuze cirkel…
Destijds was ik ook echt de controle over mijn lichaam kwijt, waar ik nu nog de nasleep van beleef. Veel sporten, periodes veel eten en soms weer veel te weinig omdat ik zo vol zat. Voor groenten en fruit was ook amper ruimte.
Wat voor mij de oplossing was? Stoppen met tracken, wegen, meten, vergelijken en juist accepteren dat ik goed ben zoals ik ben.
zelfliefde
Beetje bij beetje begon ik meer naar mijn lichaam te luisteren en vond ik de balans terug en ging de lat omlaag. Sporten doe ik nu omdat ik het leuk vind en als hier zin in heb, en niet omdat ik perse spiermassa wil opbouwen en er “beter” uit wil zien.
Ik begon met meer voedzame maaltijden te eten, in plaats van mezelf vol te stoppen met bewerkte voeding. Mijn darmgezondheid ging vooruit en ik kan je één ding vertellen: ik eet nu denk ik de helft aan eiwit per dag. Mijn spierherstel is daar niet slechter of beter van geworden en ik leef nog steeds ;-).
Ik wil je met dit verhaal laten inzien dat er meer is dan obsessief bezig zijn met voeding en beweging. Je mag trots zijn op je eigen lichaam. En als allerbelangrijkste misschien nog wel: een slank lichaam hoeft niet te betekenen dat je ineens wel gelukkig kan zijn met je lichaam. Dat geluk vind je echt in jezelf, door liever te zijn voor jezelf en beter voor je lichaam te gaan zorgen.
Door onder andere deze inzichten ben ik samen met Lieke Fit Female Academy begonnen. Ik ben dan ook super trots dat ik vrouwen coach naar een betere relatie met zichzelf en met voeding.
Lijkt het je leuk om een keer kennis te maken om te bekijken wat we voor je kunnen betekenen? Neem dan vrijblijvend contact met ons op!
Dit artikel delen:
Dit vind je misschien ook leuk:
Met de juiste aanpassingen in je leefstijl kan je al veel hormoon gerelateerde klachten oplossen. Daar is geen hormonale anticonceptie voor nodig.
Leven volgens de vier fases van je menstruatiecyclus om beter te presteren op je werk en in je leven.
PMS, ook wel premenstrueel syndroom. Met de juiste aanpassingen in je voeding en leefstijl kan je veel doen om klachten te verminderen.
Wil jij aan de slag met jouw gezondheid?
Krijg samen met ons grip op jouw klachten.
